7 Hoorcollege Dermatologie SOA
🇳🇱
In Holandés
In Holandés
Practique preguntas conocidas
Manténgase al día con sus preguntas pendientes
Completa 5 preguntas para habilitar la práctica
Exámenes
Examen: pon a prueba tus habilidades
Pon a prueba tus habilidades en el modo de examen
Aprenda nuevas preguntas
Modos dinámicos
InteligenteMezcla inteligente de todos los modos
PersonalizadoUtilice la configuración para ponderar los modos dinámicos
Modo manual [beta]
Seleccione sus propios tipos de preguntas y respuestas
Modos específicos
Aprende con fichas
Escuchar y deletrearOrtografía: escribe lo que escuchas
elección múltipleModo de elección múltiple
Expresión oralResponde con voz
Expresión oral y comprensión auditivaPractica la pronunciación
EscrituraModo de solo escritura
7 Hoorcollege Dermatologie SOA - Marcador
7 Hoorcollege Dermatologie SOA - Detalles
Niveles:
Preguntas:
40 preguntas
| 🇳🇱 | 🇳🇱 |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |
| Wat zijn specifieke kenmerken van het primair affect bij syfilis? | Tien tot negentig dagen (gemiddeld 3 weken) na besmetting ontstaat in het eerste stadium op de plaats van inoculatie een pijnloze papel die overgaat in een vast aanvoelend rond of ovaal ulcus (ulcus durum, 'harde sjanker'). Dit zogeheten 'primair affect' kan bij vrouwen gelokaliseerd zijn op de vulva, in de vagina of op de cervix, bij mannen op de penis en bij mannen en vrouwen in de anus, perianaal, in het rectum, op de lippen of in de mond. |
| Beschrijf het exantheem bij syfilis. Kun je besmet raken door iemand met dit exantheem een hand te geven? | Syfilis is een bacteriële seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door de spirocheet Treponema pallidum ssp. pallidum. Syfilis wordt overgedragen door seksueel contact, maar kan ook in utero van moeder op foetus worden overgebracht. Na besmetting migreren de treponema's naar de regionale lymfklieren. Syfilis kan onderverdeeld worden in een vroege en late syfilis. Vroege syfilis (syphilis recens) heeft een infectieduur korter dan een jaar en hierin is de patiënt nog besmettelijk. Late syfilis (syphilis tarda) heeft een infectieduur later dan een jaar en de patiënt is hierin niet meer besmettelijk. |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |
| Wat gebeurt er in het tweede stadium na een syfilis besmetting? | Het tweede stadium manifesteert zich meestal 3-10 weken (maximaal 6 maanden) na het ulcus durum (en hierin kan soms de primaire afwijking nog zichtbaar zijn). Dit is een gevolg van hematogene disseminatie en vermenigvuldiging van de bacterie T. pallidum in de weefsels en treedt op bij 60-90% van de patiënten die een ulcus durum hebben gehad. In dit stadium zijn er naast algemene verschijnselen zoals koorts, algehele malaise, gewichtsverlies en spier- en gewrichtspijnen, gegeneraliseerde lymfadenopathie, vooral afwijkingen aan de huid en de slijmvliezen. Klinische verschijnselen zijn in de foto terug te zien. |
| Wat gebeurt er na het tweede stadium bij een syfilis besmetting? | Bij ongeveer 20% zal binnen een jaar een recidief optreden met vooral afwijkingen in de regio anogenitalis. Wanneer dat niet het geval is , treed ongeveer een jaar na besmetting de latente fase in. Hierin zijn er door immuunreactiviteit nog maar weinig bacteriën en geen huidafwijkingen en een recidief is niet meer waarschijnlijk. Ongeveer twee derde van deze patiënten blijft altijd in de latente fase; klaring van de bacteriën treedt waarschijnlijk niet op. Bij een derde van de patiënten zullen late verschijnselen van syfilis optreden, die waarschijnlijk het gevolg zijn van uitdoven van de immuunrespons, zijn granulomateuze noduli en nodulo-ulceratieve afwijkingen in de huid, die ontstaan vanaf het tweede jaar na besmetting, neurosyfilis en cardio-vasculaire syfilis, die meestal pas na 12-30 jaar optreden. |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |
| Wat is de epidemiologie van syfilis? | In 2019 werden er 1430 syfilisinfecties gediagnosticeerd bij centra voor seksuele gezondheid. Dit is een toename van 16,8% in vergelijking met 2018. 96,4% werd vastgesteld onder MSM. Het RIVM-rapport geeft geen data over syfilisdiagnoses in de huisartsenpraktijk. In een onderzoek waarbij laboratoriumdata van Amsterdamse huisartsen in de periode 2011 tot 2018 werd bekeken, werd geschat dat de huisarts 19% van de syfilisdiagnoses in de regio stelde. De onderzoekers gaven daarbij wel aan dat de generaliseerbaarheid van dit onderzoek laag is, onder andere vanwege de hoge prevalentie van soa in Amsterdam |
| Hoe wordt de diagnose syfilis gesteld? | De bacterie T. pallidum kan niet in vitro gekweekt worden. Belangrijk voor de diagnostiek zijn: 1. anamnese en lichamelijk onderzoek; 2. het aantonen van de bacterie met behulp van donkerveldmicroscopie in huidlaesies (ulcus durum, condylomata lata, papels in handpalmen en voetzolen, niet uit de mondholte, omdat daar andere treponemata als commensalen voorkomen die met T. pallidum verward kunnen worden); serologische tests en eventueel 4. moleculair biologische technieken (PCR). |
| Welke serologische test kunnen gedaan worden bij onderzoek naar syfilis? | Serologische tests worden in elk stadium van de ziekte bepaald. Er zijn treponemale (TPPA, EIA, FTA-absorptie, Treponema pallidum immunoblot IgG) en niet-treponemale tests (VDRL, PRP). De eerstgenoemde zijn specifiek voor Treponema pallidum spp. pallidum en andere niet-syfilitische treponematosen zoals framboesia, terwijl de niet-treponemale tests ook positief kunnen zijn bij patiënten met malaria, lepra, auto-immuunziekten, virale infecties en bij zwangere vrouwen. De VDRL en PRP kunnen echter kwantitatief bepaald worden (titers) en worden gebruikt om de ziekteactiviteit te meten (hoge titers of titerstijging: vroege syfilis; lage titers: late syfilis) en de reactie op therapie te controleren (daling van titers). Bij verdenking op syfilis wordt eerst de TPPA bepaald. Is deze positief, dan wordt een bevestigingstest gedaan met een van de andere treponemale testen en wordt de VDRL (of PRP) kwantitatief bepaald. De TPPA, de EIA en de FTA-absorptie worden ongeveer 3-5 weken na besmetting positief en dat blijft vaak levenslang zo, ook bij adequate behandeling (serologisch litteken). Altijd dient overwogen te worden om een hiv-test aan te vragen. |
| Hoe wordt syfilis behandeld? | Patiënten met een vroege syfilis worden behandeld met een eenmalige intramusculaire injectie van 2x1,2 miljoen IE benzathinebenzylpenicilline (effectief bij 85% van de patiënten). Tweede keus (bij allergie voor penicilline) is doxycycline 100 mg tweemaal daags p.o. gedurende 14 dagen (niet bij hiv-positieven, zwangeren en neurosyfilis). De patiënt wordt gedurende een jaar elke drie maanden gecontroleerd en in het tweede jaar halfjaarlijks. Met behulp van de titerbepaling van de VDRL- of PRP-test wordt het therapiesucces gecontroleerd. Bij complicaties kan de patiënt verwezen worden naar bijvoorbeeld oogarts, KNO-arts, internist of neuroloog. De prognose is bij adequate behandeling doorgaans goed. |
| Wat zijn condylomata lata ? Zijn ze besmettelijk? | Condylomata zijn plaques of papels die voorkomen in het tweede stadium van syfilis. Ze zitten vooral op de genitaliën of peri-anaal. Klinisch zijn het weke, rode 1-3 cm grote plaques, vaak met een nattend of erosief oppervlak. Niet verruceus zoals bij condylomata accuminata. Ze ontstaan door directe verspreiding van spirocheten bij syfilis tweede stadium. Een donkerveld preparaat van het oppervlak zit meestal bomvol spirochete, hierdoor zijn deze laesies dus de super besmettelijk. De leasies verdwijnen binnen enkele dagen na instellen van een behandeling tegen syfilis. |
| Vergelijk de incubatietijden van syfilis en gonorroe. | De incubatietijd van syfilis is tien tot negentig dagen (gemiddeld 3 weken) wanneer in het eerste stadium op de plaats van incoculatie een pijnloze papel ontstaat die overgaat in een vast aanvoelend rond of ovaal ulcus (ulcus durum, 'harde sjanker'). Gonorroe heeft een incubatietijd die varieert van 2-14 dagen, met een gemiddelde van 8 dagen.Waarbij afhankelijk van de wijze van besmetting, bij amnnen urethritis, proctitis en faryngitis kunnen optreden en bij vrouwen tevens cervicitis. |
| Wat is gonorroe? | Gonorroe (synoniem: druiper) is een bacteriële seksueel overdraagbare aandoening die veroorzaakt wordt door gramnegatieve diplokok Neisseria gonorrhoeae ('gonokok'). De bacterie groeit intracellulair in vooral de slijmvliezen van de urethra en de cervix. |
| Wat is de epidemiologie van gonorroe? | Het aantal via soa-registratie van de GGD opgespoorde nieuwe infecties met gonorroe in 2007 bedroeg 1827. Aangezien veel infecties behandeld worden door huisartsen, dermatologen en gynaecologen (en daar niet geregistreerd worden) en veel gevallen, vooral bij vrouwen, asymptomatisch verlopen, zal het reële aantal op jaarbasis veel hoger zijn. De verhouding man: vrouw is ongeveer 4:1. Bij iets meer dan de helft van de infecties gaat het om mannen die seks hebben met mannen. |
| Wat is het klinische beeld van gonorroe? | Gonorroe heeft een incubatietijd die varieert van 2-14 dagen, met een gemiddelde van 8 dagen. Afhankelijk van de wijze van besmetting kunnen bij mannen urethritis, proctitis en faryngitis optreden en bij de vrouw tevens cervicitis. Infecties bij vrouwen verlopen bij 30-60% van hen symptoomloos of veroorzaken slechts een geringe toename van vaginale afscheiding. Conjunctivitis kan het gevolg zijn van digitale transmissie van de bacterie en wordt ook uni- of bilateriaal gezien bij baby's van met N. gonorrhoeae besmette moeders post partum. Mogelijke complicaties zijn vooral bartholinitis en pelvic inflammatory disease bij de vrouw en epidemytitis en prostatitis bij de man. Zeer incidenteel treedt door hematogene uitbreiding een gedissemineerde gonorroe op. Mogelijke symptomen daarvan zijn (hoge) koorts, huidafwijkingen (papulopustuls en petechiën), artritis, tendovaginitis, endocarditis en meningitis. |
| Hoe wordt gonorroe gediagnosticeerd? | De bacterie N. gonorroeae wordt aangetoodn met behulp van PCR. Deze test kan uitgevoerd worden op urine (mannen) of op met een wattenstokje afgenomen materiaal van de urethra bij mannen en bij vrouwen van de vagina of van de cervix + de urethra. Bij een anamnese van anale seks wordt tevens materiaal van het proctum afgenomenen bij orale seks van de farynx. Tweede keus voor diagnostiek is de kweek, die wel het voordeel van de mogelijkheid tot resistentiebepaling heeft. Als sneldiagnostiek bij patiënten met esxudaat komen een grampreparaat (intracellulaire gramnegatieve diplokokken) of een methyleenblauwpreparaat (alleen bij urethrale monsters van mannen; diplokokken) in aanmerking. Bij hoogrisicopatiënten en bij klachten die op SOA kunnen duiden wordt tevens lichamelijk/inwendig onderzoek gedaan. PID en epididymitis zijn primair klinische diagnosen. Ter ondersteuning kunnen ontstekingsparameters zoals BSE, CRP en leukocytose behulpzaam zijn. |
| Hoe wordt gonorroe behandeld? | De voorkeursbehandeling (ook bij zwangeren) is ceftriaxon 500 mg i.m. eenmalig. Tweede keus is cefuroximaxetil 2x1000mg p.o. in twee giften met een tussenliggende periode van zes uur. Alternatieve antibiotica worden alleen gegeven op geleide van de kweek en resistentiebepaling. Bij ernstige allergie voor penicilline kan eenmalig ciprofloxacine 500 mg p.o. op geleide kweek en resistentiebepaling gegeven worden. Onbehandelde asymptomatische infecties kunnen spontaan verdwijnen, persisteren of aanleiding geven tot opstijgende infecties met complicaties (epididymitis, PID, verminderde fertiliteit). |
| Wat is een ‘silent carrier’ bij gonorroe? Wat kan het gevolg hiervan zijn? | Een silent carrier is iemand die besmet is met gonorroe, maar dit niet doorheeft. Voornamelijk bij vrouwen kan gonorroe asypmtomatisch verlopen. Onbehandelde asymptomatische infecties kunnen spontaan verdwijnen, persisteren, af aanleiding geven tot opstijgende infecties met complicaties (epididymitis, PID, verminderde fertiliteit). Ook zal een silent carrier onbewust meer mensen besmetten. |
| Wat is chlamydia? | Chlamydia-infecties worden veroorzaakt door Chlamydia trachomatis (CT), een groep bacteriën, die naast de seksueel overdraagbare urogenitale chlamydia-infecties (die doorgaans worden aangeduid als 'chlamydia') ook trachoom, pneumonie en de SOA lymphogranuloma venereum kunnen veroorzaken. De bacterie Chlamydia trachomatis is een gramnegatieve bacterie met een grootte van 0,2 micrometer (te klein om licht-microscopisch te zien) die een obligaat intracellulair leeft en zich daar vermenigvuldigt. |
| Wat is de epidemiologie van chlamydia? | Chlamydia trachomatis infecties van de urethra en de cervix zijn in Nederland de meest voorkomende bacteriële seksueel overdraagbare aandoening, die vooral bij heteroseksuele jongeren voorkomt, vaker bij vrouwen en mensen met meerdere partners (prevalentie in de grote steden: 3,2%). Het aantal nieuwe chlamydia-infecties in Nederland wordt geschat op 60.000 per jaar. |
| Wat is het klinisch beeld van chlamydia? | De incubatieperiode van 'chlamydia' bedraagt 1-3 weken. Chlamydia trachomatis veroorzaakt bij vrouwen vooral infecties van de urethra en de cervix, minder vaak van het proctum (endeldarm en anus), de orofarynx en de ogen. Van alle vrouwen die besmet zijn met CT heeft 70-90% geen klachten. Onderbuiksklachten en bloedverlies tussen menstruaties kunnen duiden op een opstijgende CT-infectie met als gevolg endometritis, salpingitis en tubo-ovarieel (eilader en eierstok) abces (pelvic inflammatory disease, PID). Bij mannen verloopt een CT-infectie in 50% van de gevallen asymptomatisch. Meestal is er sprake van urethritis; complicaties zijn onder meer epididymitis en/of prostatitis. Proctitis wordt vooral gezien bij mannen die seks hebben met mannen. Oog infecties zijn dubbelzijdig en veroorzaken voornamelijk erytheem. Tijdens een bevalling van een met CT besmette vrouw wordt de bacterie in 50-70% van de gevallen op het kind overgedragen, waardoor bij de neonaat conjunctivitis of pneumonie kan ontstaan; ook extreme vroeg-geboorten komen regelmatig voor. Incidenteel leidt een CT-infectie tot SARA (sexually acquired reactive arthritis, voorheen de ziekte van Reiter genoemd). |
| Hoe wordt chlamydia gediagnosticeerd? | De bacterie Chlamydia trachomatis wordt aangetoond met behulp van PCR. Deze test kan worden uitgevoerd op urine (mannen) of op met een wattenstokje afgenomen materiaal van de urethra bij mannen en bij vrouwen van de vagina of cervix + de urethra (stevig wrijven, omdat de bacterie intracellulair leeft). Bij een anamnese van anale seks wordt materiaal van het proctum afgenomen en bij orale seks van de farynx. Bij hoogrisicopatiënten en bij klachten die op SOA kunnen duiden wordt tevens lichamelijk/inwendig onderzoek gedaan. PID en epididymitis zijn primair klinische diagnosen. Ter ondersteuning kunnen ontstekingsparameters zoals BSE, CRP en leukocytose behulpzaam zijn. |
| Hoe wordt chlamydia behandeld? | Urogenitale infecties (ook bij zwangere) worden behandeld met eenmalig azitromycine 1000 mg p.o. Tweede keus is amoxicilline 500 mg p.o. driemaal daags gedurende 7 dagen. Bij anale infecties krijgt de patiënt doxycycline 100 mg tweemaal daags p.o. gedurende 7 dagen. Bij complicaties wordt een langere kuur met meerdere antibiotica aangeraden vanwege mogelijke menginfecties. Een controletest is alleen nodig wanneer behandeld is met amoxicilline. Onbehandelde asymptomatische infecties kunnen spontaan verdwijnen, persisteren, of aanleiding geven tot opstijgende infecties met complicaties (epididymitis, PID, verminderde fertiliteit). |
| Wat is lymphogranuloma venereum? | Lymphogranuloma venereum is een seksueel overdraagbare aandoening veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis, serotypen L1, L2 en L3, een gramnegatieve bacterie met een grootte van 0,2 micrometer die obligaat intracellulair leeft en zich daar vermenigvuldigt. Licht-microscopisch zijn de organismen niet waarneembaar. |
| Wat is de epidemiologie van Lymphogranuloma venereum? | De aandoening komt (nagenoeg) alleen voor bij mannen die seks hebben met mannen (MSM). In 2008 werd in Nederland 100 keer de diagnose lymphogranuloma venereum gesteld; 71 patiënten waren tevens hiv-positief. |
| Wat is het klinisch beeld van lymphogranuloma venereum? | Op de plaats van besmetting (inoculatie) ontstaat na een incubatietijd van 2 weken tot 3 maanden een klein en weinig opvallend wondje, dat na enkele dagen spontaan geneest. Daarna ontwikkelt zich een, soms heftig verlopende, ontsteking van het slijmvlies en zwellen de regionale lymfeklieren op. De anorectale lymphogranuloma venereum wordt gekenmerkt door een proctitis met verschijnselen zoals anale afscheiding, pijn, jeuk, krampen en obstipatie of een proctocolitis met diarree. Een infectie van de uitwendige genitalia leidt tot de inguinale lymphogranuloma venereum. Hierbij ontstaat vaak pijnlijk, fluctuerende en abcederende lymfklierzwellingen ('bubonen'). Op de plaats van inoculatie hoeven geen afwijkingen (meer) aanwezig te zijn en ook is er lang niet altijd een urethritis. Wanneer bubonen ruptureren ontstaan soms fistels die langdurig kunnen blijven bestaan. Vernietiging van lymfevaten kan leiden tot irreversibel lymfoedeem van uitwendige geslachtsorganen. |
| Hoe wordt lymphogranuloma venereum gediagnosticeerd? | De diagnose wordt gesteld met behulp van PCR (Chlamydia trachomatis, serotypen L1, L2 of L3; serovarsbepaling kan alleen in enkele gespecialiseerde centra) op weefselbiopten (ulcera, proctitis), uit een aspiraat uit een bubo of, wanneer dit niet mogelijk is, materiaal verkregen met de wattenstok. Ook kunnen in het serum specifieke antistoffen tegen deze bacteriën aangetoond worden, vaak met hoge titers. |
| Hoe wordt lymphogranuloma venereum behandeld? | Lymphogranuloma venereum wordt behandeld met doxycycline 100 mg tweemaal daags p.o. gedurende 3 weken. Een alternatief (bij allergie voor doxycyline of onacceptabele bijwerkingen) is erytromycine 500 mg viermaal daags p.o. gedurende 3 weken. Bubonen worden ontlast om doorbraak met fistelvorming te voorkomen. |
| Hoe kan lymfogranuloma venereum tot elefantiasis van genitaliën en benen leiden? | Een infectie van de uitwendige genitalia leidt tot inguinale lymphogranuloma venereum. Hierbij ontstaan vaak pijnlijke, fluctuerende en abcederende lymfklierzwellingen (bubonen). Wanneer deze bubonen ruptureren ontstaan soms fistels die langdurig kunnen blijven bestaan. Vernietiging van lymfevaten kan leiden tot irreversibel lymfoedeem van uitwendige geslachtsorganen. Hierdoor kan elefantiasis van genitaliën en benen ontstaan. |
| Wat is epididymitis/prostatitis? | - Epididymitis (ontsteking bijbal): zeer pijnlijke rode testis, koorts - Prostatitis: ontsteking prostaat - Chlamydia - Gonorroe |
| Welke SOA's hebben een bacteriële verwekker? | Chlamydia (Chlamydia trachomatis, een gramnegatieve bacterie), Gonorroe (Neisseria gonorrhoeae, een gramnegatieve diplokok) en Syfilis/Lues (Treponema pallidum ssp. pallidum, een gekronkelde spirocheet) |
| Welke SOA's hebben een virale verwekker? | HIV, Herpes, Hepatitis B en Hepatitis C |
| Wat is het pelvic inflammatory disease (PID)? | Verzamelnaam voor infecties in het kleine bekken - Endometritis (baarmoederslijmvlies) - Salpingitis (eileiders) - Pelveoperitonitis (buikholte) Klachten: - Algehele malaise - Buikpijn - Koorts - Maar geregeld ook zonder klachten PID verhoogt de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, verminderde vruchtbaarheid en onvruchtbaarheid. |
| Wat is condylomata acuminata? | - Wratten worden veroorzaakt door humane papillomavirussen (HPV) vooral type 6 en type 11 - Andere type HPV-virussen geven verhoogde kans cervixcarcinoom type 16 |
| Welke typen condylomata acuminata zijn er? | 1. Klassieke type: papillomateus, niet hyper keratotisch, slijmvliezen uretra 2. Verruca vulgaris type; wel hyperkeratotisch, anogenitaal 3. Vlakke condyloom; vaak met blote oog niet zichtbaar. (Aantonen na applicatie azijnzuur) verband met intra-epitheliale neoplasie |
| Hoe wordt condylomata acuminata behandeld? | - Kans op spontane regressie: binnen 2 jaar 70% - Let wel men kan de condylomen wel krijgen maar niet de HPV-infectie Behandelingsmogelijkheden: - Chemotherapie (condyline -> podofyllotoxine - Chirurgisch (cryo, laser) - Immunotherapie (imiquimodcrème) |
| Wat zijn scabies? | Schurft: mens Sarcoptes scabiei hominis - Protozoaire infectie - De besmetting vindt meestal plaats in de warmte van het bed, door intiem contact - Bij mensen die zich regelmatig wassen slagen weinig mijten erin om zich in de huid te handhaven - Er is wel jeuk, maar er zijn geen scabies laesies te zien: scabies des gens du monde |
| Wat is het klinisch beeld van scabies? | - Polymorfe erupties - Papels/crustae/krabeffecten Pathognomonisch: gangetjes - Interdigitale ruimte - Buigzijde pols - Penis - Navel/tepel |
| Wat is pediculosis pubis? | Schaamluis: platje - Protozoaire infectie - Schaamstreek/baard/wenkbrauw/oksel - Overdracht: geslachtsverkeer/handdoek Klachten: - Jeuk/roodheid |
| Wat is trichomonas? | Trichomonas vaginalis: protozoa met flagellen Klachten: - Asymptomatisch – heftige fluor klachten - Vagina: rood - Fluor: groenig/schuimend, geur Onderzoek: direct preparaat fluor Behandeling: flagyl partner meebehandelen |
| Wat is candida vaginitis? | - Schimmelinfectie - Veel vrouwen drager zonder klachten, zonder seksueel contact ook aanwezig, dus geen echte soa Predisponerend: - Zwangerschap - (OAC) - DM - Breedspectrum antibiotica - Corticosteroïden |
| Wat zijn klachten bij candida vagnitis? | - Jeuk - Fluor: wit brokkelig - Roodheid, branden vooral na mictie Behandeling: - Lokaal gynodaktarin crème/capsules - Oraal |